IBR of ‘koeiengriep’ is een virale aandoening die in Nederland nog altijd veel voorkomt en de laatste tijd zelfs weer vaker wordt waargenomen. De veroorzaker is een herpesvirus.
Er bestaan veel verschillende herpesvirussen; ze kunnen in allerlei diersoorten ‘ziektebeelden’ veroorzaken. Ook bij de mens komen ze voor, denk bijvoorbeeld aan waterpokken, gordelroos of een koortslip.
Een herpesvirus heeft nogal eens de neiging na een primaire infectie, latent aanwezig te blijven in een lichaam.
Dit verschijnsel zien we ook in runderen.
Een rund dat voor het eerst met IBR in aanraking komt, wordt vaak (ernstig) ziek. De dieren ontwikkelen een virale luchtweginfectie. Soms komt er een bacterie bij en wordt een behandeling met antibiotica noodzakelijk. In ernstige gevallen sterft de koe.
Runderen die eenmaal een infectie met IBR hebben doorgemaakt, blijven levenslang drager van het virus.
Wanneer de weerstand van een IBR-positieve koe onder druk staat zien we de IBR infectie vaak opspelen. Zo’n koe gaat dan weer virusdeeltjes uitscheiden die andere (nog niet geinfecteerde koeien) kunnen besmetten. Bovendien ondervindt de koe zelf hinder van het opspelen van IBR.
Uit onderzoek is gebleken, dat het op IBR positieve bedrijven, economisch gezien aantrekkelijk is, te enten. Daarnaast is enten aan te raden vanwege de positieve invloed op het dierwelzijn en de arbeidsvreugde van de veehouder.
IBR wordt tweemaal per jaar geënt. Enten kan vanaf een leeftijd van drie maanden.